Tuladha Pacelathon Krama

Ibu      : “Kapriye, Yan, sekolah ing SMP seneng apa ora ?”

Yani   : “Wah remen sanget, Bu. Kancanipun kathah, ugi dwijane. Ngendibune Bapak Kepala Sekolah ingkang mucal dwijane gantos-gantos jumbuh kaliyan piwucale, menibu kados pundi ta, Bu ?”

Ibu     : “Karepe ngene, lho. Yen pelajaran Matematibu, ya sing mulang guru Matematibu, yen basa Jawa, ya sing mulang guru Basa Jawa. Dadi gurune  beda karo ing SD. Ing SD gurune guru kelas. Ing SMP gurune diarani guru mata pelajaran.”

Yani    : “O, ngaten ta, Bu.?

Ibu      : “Ya.Kowe mlebu ing kelas apa, Yan ?”

Yani    : “Wonten kelas 7 A, Bu.”

Ibu      : “ Kelas 7 sing anyar ana pirang kelas , Yan ?”

Yani   : “ Wonten gangsal kelas, Bu. Kelas 7 A dumugi 7 E.”

Ibu      : “ Mlebu kang kawitan mau wis diwulang apa, Yan ?”

Yani  : “Kala wau dereng dipunparingi wucalan, namung upacara, resik-resik kelas, lajeng mlebet kelas, ndhapuk pengurus kelas, kalajengaken pitepangan.”

Ibu     : “Ya bener kuwi kudu dianakake tetepungan, supaya padha kenal karo kanca-kancane kabeh. Terus carane kepriye, Yan ? Kamangka bocahe akeh, apa ora rame?”

Yani  : “Dipunwiwiti dening wali kelas nepangake rumiyin. Panjenengane ngendibukake nami saha alamate. Kalajengaken sedaya siswa setunggal baka setunggal dipundawuhi nepangake kanthi nyebatake nama, tanggal lair, alamat, asmane tiyang sepuh, saha cita-citane, ngantos lare 40 majeng sedaya. Dados boten rame.”

Ibu      : “Kancamu piye Yan? Rak ya apibun kabeh ta?”

Yani  : “Boten Bu. Wonten ingkang asmane Rudi menibu nakal sanget Bu, remene godhani tiyang estri. Kula pengen jotos mawon kok Bu.”

Ibu    : “Wis ora entok ngono. Sapa sing nandur bakale ngundhuh, dadi yen kowe dinakali ora usah diwales, mengko rak Rudi entuk walesan dhewe saka sing gawe urip.”

Yani: “Nggih Bu, matur nuwun sampin dipun paringi pitutur ingkang luhur.”

Ibu      : “Yo wis ndang mangan kana, segane ning meja.”

Yani    : “ Inggih Bu.”